Zdejmij buty i poczuj życie ziemi pod stopami

„Nie bój się upadków, bo ziemia zawsze złapie Cię w swoje ramiona. Bądź dobrze w niej zakorzeniona, ale nie zapominaj, że głowa powinna być w chmurach. Nie jest dobre kurczowe trzymanie się gruntu, materii. Róża ma mocno osadzone w ziemi korzenie, ale jej kwiat pnie się ku niebu.”
„Bezwysiłku” D.Kościukiewicz-Markowska

Każda skrajność na dłuższą metę wypacza i nie stwarza warunków do rozwoju. Duchowość nie może być próbą ucieczki od rzeczywistości.
Dotykaj nieba, ale czuj ziemię pod stopami.

Dokonuj wewnętrznej transformacji, ale zachowaj uważność – jesteś częścią systemu naczyń połączonych, nie jesteś sam/-a. Bądź świadoma /-y twojego oddziaływania i wpływu na innych ludzi i zachowaj empatię. Twoje zachowania, decyzje, postawy, mają wpływ także na Twoje otoczenie.

Nie myl bezwarunkowej miłości z naiwnością.
Zaufanie w kreowanie rzeczywistości nie oznacza bierności. Kreacja lubi działanie. Nie wystarczy powtarzać pięknych afirmacji, trzeba dodać do nich emocje, obraz i podjąć „akcję”.

Najpierw trzeba odrobić zadanie domowe z niższego poziomu, żeby móc przejść na poziom wyższy, tylko wtedy rozwijamy się harmonijnie. Tak więc do swojej „jaskini wejść musisz” by zajrzeć tam, gdzie do tej pory nie chciałaś /-eś.

Najpierw trzeba nauczyć się chodzić i poczuć grunt pod nogami, żeby móc zacząć pracować nad skrzydłami i zacząć latać…